AORT CERRAHİSİ
Aort, kalbin sol karıncığından çıkan ana atardamardır. Kalpten çıktıktan sonra göğüs boşluğuna ve ordan da karın boşluğuna ilerler. Bu esnada bir çok dal vererek organların beslenmesini sağlar. Genel olarak vücuttaki damar sistemini bir su şebekesine benzetirsek, aort bu şebekenin ana hattını oluşturur. Aort ile iligili en sık karşılaşılan iki ana hastalık grubu vardır; anevrizmalar ve diseksiyonlar.
ANEVRİZMALAR;
Damarda oluşan genişleme ve baloncuklaşmalardır. Damar sertliği denilen atereskleroz başta olmak üzere hipertansiyon, sigara/ alkol kullanımı, genetik geçiş ve çeşitli inflamatur hastalıklar sebepleri arasında sayılabilir. Erkeklerde kadınlardan 5-10 kat daha fazla görülür. Aortun hemen kalpten çıktığı seviye olan çıkan aort dahil, her seviyesinde görülebilir. En sık görüldüğü lokalizasyon abdominal (karın) seviyesidir. Genelde semptom vermez ancak bazı hastalarda karında bir kitle hissettiğini ve bu kitlenin kalple birlikte attığını ifade eder. Anevrizmanın patlama ihtimali olduğu için sıkı takip edilmedilir, zira anevrizmanın patlaması ölümcül sonuçlar doğurur. Tedavisinde açık cerrahide, ilgili anevrizmatik segment çıkartılır ve yerine suni damar yerleştirilir. Zor ve meşakkatli bir ameliyattır. Anevrizmanın yerine ve lokalizasyonuna göre kapalı yöntemlerle (EVAR-TEVAR) anevrizma kesesinin içine suni damar yerleştirilebilir. Bu yöntem çok daha az riski olan hasta için son derece konforlu bir yöntemdir.
DİSEKSİYONLAR
Diseksiyon, damarı oluşturan katmanlar ararında yırtılma oluşmasıdır. Yırtılma sonucu damar katmanları arasına kan dolar ve damar genişlemeye başlar. Diseksiyona bağlı anevrizma oluşur.
Diseksiyon sıklıkla hipertansiyona bağlı oluşmakla birlikte, ileri yaş, sigara, marfan sendromu gibi hastalıklarda da görülebilir. Akut diseksiyon (ani gelişen) çok keskin bir kliniğe sahiptir. Hastalar ani gelişen ve çok şiddetli bir sırt ağrısı tarifler. Öyle şiddetli bir ağrıdır ki hayatında daha önce bir ağrı yaşamadığını tarifler. Bu tablo disekan anevrizmanın patladığını haber verir. Acil müdahale gerektiren ölümcül bir tablodur. Tedavi cerrahi olarak yapılmakla beraber uygun hastalarda kapalı yöntemlerle de müdahale edilebilir. Diseksiyon cerrahisi çok zor ve uzun bir cerrahidir, operasyonun riski hastadan hastaya değişmekle birlikte yüksektir.